കെട്ടിയവന് പരോള്‍ കിട്ടിയത് പ്രമാണിച്ച് 15 ദിവസം എങ്കില്‍ 15 ദിവസം നാട്ടുകാരെയും വീട്ടുകാരെയും ഒന്ന് ബുദ്ധിമുട്ടിച്ചിട്ടു വരാം എന്ന തീരുമാനത്തില്‍ ഞങ്ങള്‍ എത്തിച്ചേരുകയും, തുടര്‍ന്ന് പൊങ്ങിയാല്‍ പൊങ്ങി ഇറങ്ങിയാല്‍ ഇറങ്ങി എന്ന് പറയാന്‍ പറ്റുന്ന നമ്മുടെ എയര്‍ ഇന്ത്യ വിമാനത്തില്‍ ഒരു മൂന്ന് സീറ്റ്‌ സംഘടിപ്പിച്ചു ഞങ്ങള്‍ ദാമാമ്മില്‍നിന്നും കൊച്ചിയിലേക്ക് പറന്നു. (വീട്ടില്‍ നിന്നും ഇറങ്ങിയപ്പോള്‍ ഒരു കാക്ക മലന്നു പറക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോള്‍ ഉണ്ടായ സംശയം എയര്‍ ഇന്ത്യ വിമാനം കറക്റ്റ് ടൈമില്‍ പൊങ്ങിയപ്പോള്‍ മാറിക്കിട്ടി)

പരോള്‍ 15 ദിവസം, അതില്‍ 2 ദിവസം പറക്കല്‍, പ്ലസ്‌ 4 ദിവസം മുടിഞ്ഞ മഴ. ടോട്ടല്‍ ആകെ തെണ്ടാന്‍ കിട്ടിയത് വെറും 9 ദിവസം. എനിവേസ് ജീവനോടെ ഒരു ബ്ലോഗറെ എങ്ങിലും കാണണമെന്നുള്ള എന്‍റെ ഒരു ഇമ്മിണി വല്യ ആഗ്രഹം ഈ പരോള്‍ കാലത്ത് ഞാന്‍ സാധിച്ചെടുത്തു.

കണ്ടു, ഒന്നല്ല രണ്ടെണ്ണത്തിനെ. രണ്ടും കൂട്ടത്തിലെ വളരെ ഫേമസ് ബ്ലോഗിണികള്‍. ഒന്ന് സാക്ഷാല്‍ നേഹ നായര്‍ . രണ്ടാമത്തെ ആള്‍ സാക്ഷാല്‍ സ്നേഹ നായര്‍. രണ്ടും നല്ല തഴക്കവും, ഇരുത്തവും, ജനിച്ചപ്പോഴേ ബ്ലോഗാന്‍ റെഡി ആയിട്ടുള്ളവര്‍, ഇടിവെട്ട് ബ്ലോഗിണികള്‍ (ദേ രണ്ടും പറഞ്ഞപോലെ ഞാന്‍ എഴുതിയിട്ടുണ്ട്. പ്രോമിസ് ചെയ്തപോലെ ഒരു പത്തു ഫേക്ക് പ്രൊഫൈലില്‍ നിന്നും എന്‍റെ ബ്ലോഗിന് കമന്റ്സ് ഇട്ടേക്കണം. കേട്ടല്ലോ?)

അയ്യോ ഞാന്‍ ഫോറസ്റ്റ് കേറിയോ എന്നൊരു സംശയം (സാരമില്ല സഹിച്ചോ). അപ്പോള്‍ പറഞ്ഞു വരുന്നതെന്നാന്നു വച്ചാല്‍, എന്‍റെ അനിയന്‍റെ പെണ്ണുകാണല്‍ ആണ്.

പെണ്ണ് കാണാന്‍ വേണ്ടി പോയ ഞങ്ങള്‍ ഇടയ്ക്കു വച്ച് പുതുപള്ളി പള്ളിയില്‍ നേര്‍ച്ച ഇടാന്‍ വേണ്ടി കേറുകയും, കണവന്‍ പുണ്യാളച്ചന്‍റെ നേര്‍ച്ചപെട്ടിയില്‍ ആദ്യം ഒരു 5 രൂപയും പിന്നെ സെപറേറ്റായി 1 രൂപയും ഇടുന്ന കണ്ടിട്ട്, എന്നാല്‍ പിന്നെ 6 രൂപാ ഒരുമിച്ചിട്ടാല്‍ പോരായിരുന്നോ എന്നുള്ള എന്‍റെ ന്യായമായ ചോദ്യത്തിന് സൈന്റ്റ് ജോര്‍ജ് പുണ്യാളച്ചന്‍ ആ വ്യാളിയെ ദാ ഇപ്പോള്‍ കുത്തും ഇപ്പോള്‍ കുത്തും എന്ന് പറയുന്നതല്ലാതെ കുത്തുന്നില്ല എന്നും, അതെങ്ങാനും രക്ഷപെട്ടുവന്നാല്‍ നമ്മളെ ഒന്നും ചെയ്യാതിരിക്കാന്‍ വേണ്ടി മുന്‍‌കൂര്‍ ജാമ്യം എടുത്തതാണന്നുള്ള അങ്ങേരുടെ മണ്ടന്‍ പ്രസ്താവന കേട്ട് പള്ളിയും പരിസരവും മറന്നു ഞാന്‍ ചിരിച്ചു ചിരിച്ചു പണ്ടാരമടങ്ങി.

ഹവ്വെവര്‍ പെണ്ണിന്‍റെ വീട്ടില്‍ എത്തിയ ഞങ്ങള്‍, അവരുടെ ആദിത്യ മര്യാദാ സ്വീകരിക്കുകയും (ചായകുടി ആന്‍ഡ്‌ ലെഡു തീറ്റി) തുടര്‍ന്ന് പെണ്ണിനേയും ചെറുക്കനേയും അങ്ങോട്ടുമിങ്ങോട്ടും പരിചയപെടാന്‍ വിട്ടുകൊണ്ട് ഞങ്ങള്‍ മഹിളകള്‍ ആഗോള സംഭവങ്ങള്‍ (സീര്യലുകള്‍) ചര്‍ച്ച ചെയ്തോണ്ടിരുന്നു.

ഇത് ഒരുനടക്ക് പോകുന്ന ലക്ഷണം ഒന്നും കാണുന്നില്ല എന്ന് പരിച്ചയപെടല്‍ കഴിഞ്ഞിറങ്ങിയ രണ്ടിന്‍റെയും ചമ്മല്‍ കണ്ടപ്പോഴേ മനസിലായി. എനിവേസ് പെങ്കൊച്ചിന്‍റെ ഒരു ഫോട്ടോ തന്നു വിടണം എന്നുള്ള എന്‍റെ അമ്മായിഅമ്മയുടെ ന്യായമായ ആവശ്യം കേട്ടിട്ട് അയ്യോ പുതിയ ഫോട്ടോ ഒന്നുമില്ല വേണമെങ്ങില്‍ അടുത്ത ദിവസം എടുത്തിട്ട് അയച്ചു തരാം എന്നുള്ള പെണ്ണിന്‍റെ അച്ഛന്‍റെ വണ്ടര്‍ഫുള്‍ സോലൂഷനെക്കാള്‍ നല്ലയൊരു സൊലൂഷന്‍ എന്‍റെ ദുഷ്ടന്‍ ഹസ് കണ്ടുപിടിക്കുകയും, പുതിയ ഫോട്ടോയുടെ ആവശ്യം ഒന്നുമില്ലന്നും ദാ ഇവന്‍ ഒരു കിടിലന്‍ അവാര്‍ഡ്‌ വിന്നിംഗ് ഫോട്ടോഗ്രാഫര്‍ ആണെന്നും അവന്‍ തന്നെ എടുത്തോളുമെന്നും, പാവം അവനെകൊണ്ട് തന്നെ പെങ്കൊച്ചിന്‍റെ ഫോട്ടോയും എടുപ്പിച്ചു ഞങ്ങള്‍ അവിടുന്ന് വിട വാങ്ങി.

പാവം എന്‍റെ അനിയന്‍. കയ്യ്‌ വിറച്ചിട്ടാണോ എന്തോ, എടുത്ത ഫോട്ടോസ് എല്ലാം ഔട്ട്‌ ഓഫ് ഫോക്കസ്. അതോടെ ഫോട്ടോഗ്രാഫര്‍ എന്നുള്ള അവന്‍റെ ജാഡ ഉപേക്ഷിക്കുകയും ഇതുപോലത്തെ ചേട്ടന്മാരെ ആര്‍ക്കും കൊടുക്കല്ലേ ദൈവമേ എന്നും പറഞ്ഞു കാറിന്‍റെ സീറ്റില്‍ വരാനുള്ള നല്ല ഭാവിയും സ്വപ്നം കണ്ടുകിടന്നു.